42 Koło Mazowieckiego ZŻWP - Aktualności 2021

www.zzwp.pl/aktualnosci/1338/ustalenia-prezesa-zwiazku-zolnierzy-wojska-polskiego-w-sprawie-mianowania-czlonkow-zwiazku-na-stopnie-wojskowe/

Wszystkim Członkom, Współpracownikom
i Sympatykom życzymy pełnych miłości
i spokoju Świąt Bożego Narodzenia.
Niech Nowy Rok przyniesie Państwu
tę odrobinę szczęścia, która sprawi,
że wszystkie podjęte działania
zakończą się sukcesem.

ŻOŁNIERSKI ZNICZ PAMIĘCI



       Jak co roku odwiedzamy kwatery cmentarne naszych Przełożonych, Kolegów i Podwładnych, którzy odeszli na "wieczny patrol graniczny". Nasza akcja już dawno wyszła poza granice Garnizonu Warszawa. Na grobach zapalamy znicze, na których zawieszamy specjalnie zaprojektowaną kartę z wyrazami pamięci.

Cześć Ich pamięci,

78 rocznica bitwy pod LENINO

            12 października 2021 r., Związek Żołnierzy Wojska Polskiego, dla upamiętnienia 78. rocznicy bitwy pod Lenino, którą stoczyła 1. Dywizja Piechoty im. Tadeusza Kościuszki, Wojska Polskiego, zorganizował uroczystość składania wieńców i wiązanek kwiatów na płycie Grobu Nieznanego Żołnierza w Warszawie.
       Wieńce i wiązanki kwiatów złożyły delegacje: Zarządu Głównego ZŻWP, Związku Kombatantów RP i Byłych Więźniów Politycznych, Stowarzyszenia Ogólnopolska Rodzina Kościuszkowska, Związku Weteranów i Rezerwistów WP, Zarządu Federacji Stowarzyszeń Służb Mundurowych RP, Mazowieckiego Zarządu Wojewódzkiego ZŻWP, Związku Weteranów Ludowego Wojska Polskiego, Stowarzyszenia Polskich Kombatantów II Wojny Światowej, Stowarzyszenia Polskich Artylerzystów, a także Koła nr 19, 29 i 35 Związku Żołnierzy Wojska Polskiego w Warszawie Koło nr 42 im. Wojsk Ochrony Pogranicza reprezentowali Prezes płk Bogdan Bartosiński i Wiceprezes płk Bogdan Kozioł.

WYBORY W 42 KOLE ZŻWP im. WOJSK OCHRONY POGRANICZA.

8 września 2021 roku w ramach akcji sprawozdawczo - wyborczej w naszym 42 kole im. Wojsk Ochrony Pogranicza odbyły się wybory. Spotkanie odbyło się w wynajętej na ten cel sali Hotelu Łazienkowskiego.
      W zebraniu uczestniczyło 16 członków koła (z ogólnej liczby 28). Zebranie w głosowaniu jawnym wybrało w skład Zarządu członków poprzedniego zarządu uzupełniony o jednego nowego.



1 WRZEŚNIA 1939 r _WOJSKA NIEMIECKIE ZAATAKOWAŁY POLSKĘ,

              1 września 1939 r. wojska niemieckie zaatakowały Polskę, rozpoczynając tym samym największy konflikt zbrojny w dziejach – II wojnę światową. Nieco ponad dwa tygodnie później od wschodu uderzyły oddziały sowieckie – w tamtym momencie sytuacja walczących Polaków stała się już krytyczna...

   Mateusz Balcerkiewicz

Żołnierze polscy (domena publiczna) - Domena publiczna

Od czasu agresji III Rzeszy na II Rzeczpospolitą powstało już wiele analiz przebiegu walk i stanu polskiej armii w tamtym okresie. Wydano również dużą liczbę różnych wspomnień.

       Na początek garść faktów. W marcu 1939 r., przed powszechną mobilizacją, Wojsko Polskie na lądzie i w powietrzu składało się z 30 dywizji piechoty, 38 batalionów Obrony Narodowej, 11 brygad kawalerii, 12 pułków i 3 dywizjonów różnego typu artylerii, jednego pułku i 9 dywizjonów artylerii przeciwlotniczej oraz jednej brygady zmotoryzowanej, do której doliczyć należy 10 batalionów pancernych i 2 dywizjony pociągów pancernych. Oprócz tego dysponowaliśmy jednym pułkiem i 12 batalionami saperów różnych specjalizacji, jednym pułkiem radiotelegraficznym, 3 batalionami telegraficznymi, 10 dywizjonami żandarmerii, 2 dywizjonami taborów, 6 pułkami lotniczymi, złożonymi z samolotów o różnym przeznaczeniu i 2 batalionami balonowymi. Dodatkowo gotowe były kadry dla kilku kolejnych jednostek.

                 Łącznie, już po mobilizacji, Polska była w stanie wystawić do walki około milion żołnierzy
z 1,35 mln planowanych (o niepełnej liczbie poborowych decydowało kilka czynników, w tym na przykład brak odpowiedniej ilości broni), wyposażonych w 4,5 tys. dział, prawie 600 czołgów i tankietek oraz ok. 400 samolotów bojowych. Naprzeciw stanęli Niemcy dysponujący ogółem ok. 2 mln żołnierzy, ok. 2,8 tys. czołgów, 1,1–1,3 tys. samochodów pancernych, 11 tys. dział i działek ppanc oraz 2 tys. samolotów.

         Polski żołnierz i cywile w oblężonej Warszawie (fot. Julien Bryan, domena publiczna) - Julien Bryen / Domena publiczna

              Wojsko II Rzeczypospolitej dysponowało kilkoma silnymi atutami. Jednym z nich było często wspominane, a niezwykle skuteczne działko 37mm Bofors wz. 36. Wobec dużej przewagi niemieckich wojsk pancernych stanowiło one podstawę obrony przed czołgami i pojazdami. Żołnierze Wehrmachtu często wspominali świetne przeszkolenie i zgranie jego polskiej obsługi. Inną zaletą Polaków był kolor munduru, który maskował w terenie o wiele lepiej, niż szary odcień uniformów wojskowych III Rzeszy. Nie do przecenienia były też odwaga i umiejętności poszczególnych Polaków, którzy śmiałymi posunięciami krzyżowali plany przeciwnika.

         Prawdziwym przerażeniem napawała realna perspektywa polskiego natarcia z użyciem bagnetów. Ponieważ Wehrmacht zrezygnował całkowicie ze szkolenia swoich ludzi w tej przestarzałej już nieco formie walki, Polacy dysponowali na tym polu oczywistą przewagą, zwłaszcza pod kątem psychologicznym. A wbrew założeniom III Rzeszy do starcia z użyciem broni białej mogło jeszcze jak najbardziej dojść. Dość szybko jednak zaczęto skutecznie radzić sobie z taką formą ataku – niemieccy żołnierze zwyczajnie uciekali przed walką wręcz, a zdobyte śmiałym natarciem Polaków pozycje zasypywano silnym ogniem artyleryjskim, który uniemożliwiał ich utrzymanie.

          Wraz z postępami Wehrmachtu polski opór krzepł i koncentrował się wokół stolicy. Swój udział w obronie mieli także cywile – i to nie tylko pomagając przy pracach fortyfikacyjnych czy karmiąc wojsko. Zdanie żołnierzy niemieckich o Polakach we wrześniu 1939 r. było tak różne, jak różni byli sami Niemcy. Obok przypadków bestialstwa znajdowało się również miejsce dla przykładów szacunku do pokonanego wroga. Jak można wyczytać z relacji niemieckich uczestników walk, Wojsko Polskie, mimo że stosunkowo słabsze od Wehrmachtu, należało jednak traktować z całkowitą powagą. Polacy przecież, pomimo klęski w kampanii wrześniowej, zadali swoim przeciwnikom dotkliwe straty, broniąc się bez niczyjej pomocy o wiele dłużej, niż zakładały to przedwojenne plany.

   Źródło: Portal historyczny Histmag.org

       77 lat temu wybuchło Powstanie Warszawskie. Wspólnie oddajmy cześć jego uczestnikom.

     Z okazji rocznicy wybuchu Powstania Warszawskiego w wielu miastach Polski
odbyły sięuroczystości upamiętniające bohaterów sprzed 77 lat. Pamięć o nich uczczono między innymi włączeniem syren w godzinę "W", minutą ciszy, składaniem kwiatów i zapaleniem zniczy w symbolicznych miejscach. W Sanktuarium Maryjnym w Licheniu Starym o godzinie 17 zabrzmiał największy dzwon w Polsce - Maryja Bogurodzica, przed bazyliką w Szczecinie żołnierze utworzyli wraz z powstańcami i mieszkańcami znak Polski Walczącej, w kilku miejscach zorganizowano koncerty piosenek powstańczych i pieśni patriotycznych.
Wydarzenia związane z obchodami 77. rocznicy Powstania Warszawskiego odbywają się w niedzielę w wielu miastach w Polsce.

             Punktualnie o 17.00, w godzinę "W", stolica oddała hołd bohaterom Powstania Warszawskiego. Na ulicach zatrzymali się przechodnie, auta, tramwaje i autobusy. Rozległo się wycie syren, bicie kościelnych dzwonów i dźwięk samochodowych klaksonów.

             W różnych miejscach Warszawy odbywają się uroczystości związane z obchodami 77. rocznicy Powstania Warszawskiego. Jak co roku - ich kulminacyjnym punktem jest oddanie hołdu powstańcom podczas godziny "W". Wtedy też w całym mieście rozlega się dźwięk syren. Dokładnie o 17.00, 77 lat temu wybuchło Powstanie.

       W tym roku w godzinę "W" na ruchliwych zwykle ulicach stanęły samochody, autobusy i tramwaje. Warszawiacy tłumnie zebrali się między innymi na rondzie Dmowskiego, placu Piłsudskiego czy przed pomnikiem Powstania Warszawskiego na placu Krasińskich. Rocznicę powstańczego zrywu upamiętniono także na statkach i barkach stojących w nurcie Wisły. Na placu Zamkowym mieszkańcy stworzyli symbol Polski Walczącej, by uczcić pamięć i heroiczną walkę o niepodległość powstańców.

          O godzinie 17 rozpoczęły się też uroczystości przed pomnikiem Gloria Victis (łac. chwała zwyciężonym) na Wojskowych Powązkach, które stanowią kulminacyjny punkt obchodów 77. rocznicy Powstania Warszawskiego. Hołd powstańcom oddali tu przybyli na uroczystości weterani, warszawiacy, a także przedstawiciele władz, między innymi prezydent Andrzej Duda, premier Mateusz Morawiecki, marszałek Sejmu Elżbieta Witek, marszałek Senatu Tomasz Grodzki i prezydent Warszawy Rafał Trzaskowski.

Największa zbrojna akcja podziemia

            Powstanie Warszawskie było największą akcją zbrojną podziemia w okupowanej przez Niemców Europie. 1 sierpnia 1944 roku do walki w stolicy przystąpiło około 40-50 tysięcy powstańców. Planowane na kilka dni trwało ponad dwa miesiące.

                   W czasie walk w Warszawie zginęło ok. 18 tysięcy powstańców, a 25 tysięcy zostało rannych. Straty wśród ludności cywilnej były ogromne
i wynosiły ok. 180 tysięcy zabitych. Pozostałych przy życiu mieszkańców Warszawy (około pół miliona) wypędzono z miasta, które po Powstaniu zostało niemal całkowicie spalone i zburzone.W godzinę "W" mieszkańcy stworzyli symbol Polski Walczącej na placu Zamkowym

76 ROCZNICA POWOŁANIA WOJSK OCHRONY POGRANICZA
w Kole nr 42 im. Wojsk Ochrony Pogranicza
Związku Żołnierzy Wojska Polskiego w Warszawie

        Minęło 30 lat od rozformowania Wojsk Ochrony Pogranicza, które przez 46 lat strzegły granic Polski. W Kole nr 42 im. WOP Związku Żołnierzy Wojska Polskiego, w dniu 10 czerwca br. obchodzono 76 rocznicę ich powołania.

Członkowie koła spotkali się w ograniczonym składzie aby powspominać lata służby i pogłębić kontakty. Oczywiście była lampka wina, ciastko, kawa i odznaczenia nadane przez Zarząd Główny Związku Żołnierzy Wojska Polskiego. Nie wszyscy mogli przybyć, niektórych odwiedziliśmy w domach. Podbudowało nas to spotkanie, bo było one, dla nas rezerwistów bardzo ważne. Niestety z upływem lat jest nas za każdym razem mniej. Odchodzą na wieczną warte nasi przyjaciele, koledzy z którymi związani byliśmy służbą i poprzez osobiste kontakty. Pozdrawiamy serdecznie naszych przyjaciół, emerytów, rencistów WOP i SG. Życzymy dużo zdrowia i w pełni radosnych lat życia,

               W dniu 14 czerwca 1981 roku - 40 lat temu - zapadły decyzje
o powołaniu stowarzyszenia mogącego skupiać w swych szeregach byłych żołnierzy zawodowych. Powstał nasz związek!

           Warunki zdrowotne i utrzymywane ograniczenia nie sprzyjają świętowaniu, ale pamięć o tej dacie tkwi w naszej świadomości. Zarząd Główny podjął inicjatywę uhonorowania wszystkich członków i przygotował okazjonalny druk podziękowania za ofiarność w społecznym działaniu, który w serdecznej i koleżeńskiej atmosferze wręczamy Naszym członkom.



Wszystkim Członkom oraz Sympatykom 42 Koła ZŻWP im. WOP

         życzymy zdrowych i spokojnych Świąt Wielkanocnych

W dniu 16.01.2021 przedstawiciele 4,19,23,35,42 Koła Mazowieckiego Wojewódzkiego Związku Żołnierzy Wojska Polskiego wraz z Prezesem złożyli wiązanki i zapalili znicze przy pomniku 1 Armii Wojska Polskiego.

Od dziesięciu z górą lat, niektóre rocznice niegdyś hucznie obchodzone zniknęły. Obecnie dzień 17 stycznia został całkowicie i zupełnie zapomniany. Aby wyjaśnić, dlaczego tak się stało, należy przypomnieć wydarzenia historyczne. 16 stycznia 1945 roku Armia Radziecka oraz oddziały 1 Armii Wojska Polskiego rozpoczęły forsowanie Wisły w okolicach Karczewa pod Warszawą. Następnej nocy 6 dywizja piechoty 1 AWP sforsowała Wisłę z praskiego brzegu. W południe 17 stycznia 6 DP spotkała się z 2 DP w okolicach Parku Saskiego. O godzinie 15.00 po ciężkich walkach z wojskami niemieckimi zrujnowana i opuszczona przez mieszkańców Warszawa była wolna od Niemców. Jak więc oceniać wydarzenia z 17 stycznia 1945 roku? Czy Warszawa została wówczas wyzwolona spod okupacji niemieckiej, czy też zajęta przez Sowietów? Dzisiaj historycy skłaniają się ku opinii, że została "zajęta" - Stalin bowiem dopuścił do upadku Powstania Warszawskiego i bezczynnie przyglądał się zburzeniu miasta, a "wyzwolił" je dopiero wówczas, gdy mu się to opłacało. Politycy - a to oni decydują o obchodach, świętach i jubileuszach - nie lubią trudnych do zaszufladkowania wydarzeń. Mówiąc zaś o 17 stycznia trzeba mieć w pamięci zarówno postawę Sowietów wobec Warszawy w sierpniu 1944 roku, jak i to, że tak wielu ich zginęło na ziemiach polskich. Stolicę wyzwoliło Wojsko Polskie i chociaż często nazywane jest ono "ludowym" Wojskiem Polskim, to nigdy oficjalnie nie nosiło tej nazwy.